مهم ترین بخش از فرآیند تحقيق ، طراحی و تجسم بخشيدن به ايده هاي خود است.
با این حال نقش اساسی طراحی و نوآوری، تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. ما خودمان را به شدت درگیر مطالعه صرف كتابخانه اي كرده ايم و از پرداختن به مباحث مربوط به فرایند توليد جا مانده ايم، بنابراين اولين و مهمترين قدم براي توليد علم تبديل درست ايده ها به يك نمونه واقعي است.
بدون یک استراتژی فرموله شده از طریق روش ترکیب، طراحان با تجربه بر شهود خود که بر پایه ی سالها آزمون و خطاست تکیه می کنند و می گویند: “فقط به من اعتماد کنید” که باعث می شود رشته ی طراحی اعتبار خود را به عنوان یک علم از دست بدهد. از همه بدتر، طراحان جوان روش تحقیق میدانی را نهي مي كنند و آن را اتلاف وقت گرانبهای خود می دانند. در حالی که روش های تحقیق، ایده های جدید تولید نمی کند. بلکه روش های دسته بندی و معنی کردن این اطلاعات است که می تواند چنین کاری را انجام داده و به نوآوری بیانجامند.
تمرکز برروی فعالیت و عملکرد
در مقیاس بزرگ بیشتر ما توافق می کنیم که برای ایجاد همدلی و درک متقابل، پژوهش میدانی لازم است . اما بلافاصله بعد از تحقیقات انجام شده، یک دوره از انفعال پدیدار می شود و تیم، تصویر روشنی از مراحل آینده پروژه ندارد و بی هدف اطلاعات جمع آوری شده را مرور می کند. تجربه نشان داده است، در واکنش به تكيه شما به تفكر و عدم تبديل ايده ها به يك مدل واقعي ،ديگران کل ارزش تحقیق شما را رد می کنند و نا امید به عدم حرکت رو به جلو اغلب نتایج تحقیق را دور زده و بر تجربیات شخصی خود تکیه می کنند، و به تکرار پروژه های موفق گذشته شان می پردازند. زمان با ارزش از دست رفته؛ ایده های نو خسته شده و ما ديگر بی انگیزه شده ايم.
در اینجا سه تاکتیک برای غلبه بر این انرژي منفي به شما معرفی می شوند :
1. خارج كردن ايده ها از صندوقچه :
اطلاعات ایجاد شده و به دست آمده از پژوهش محیطی اغلب شکل های گوناگونی دارند: عکس، کلیپ های ویدئویی، متن، لیست های مورد نیاز، بریده مجله و آثار دیگر مربوط به مشکل موجود از رایج ترین انواع این اطلاعات هستند. در تلاش برای حفظ انسجام این اطلاعات، ما غالبا این داده ها را در صندوقچه مان ذخیره می کنیم. حالا بايد فایل هایمان را سازماندهی و آنها را در پوشه های مختلف دسته بندی کنیم. به عنوان مثال طراحان ،کاغذ های یادداشت كه داشته هاي ذهني خود را در آن پياده كرده اند ،می توانند به طور مداوم حرکت داده و با عکسها ترکیب کنند و بین داده های تولید شده ارتباط برقرار کنند.
2- شناسایی الگوها و ناهنجاریها
در این زمان که همه داده ها دوروبر شما را پر کرده است، به معنای واقعی کلمه، باید هر یادداشت را با دیگری مقایسه کنید، و اگر با هم مرتبط هستند، آنها را در یک محل قرار دهید و بعد به سراغ نکته ی بعدی بروید. با تکرار این کار می توان الگوها و ارتباطات بین داده ها را کشف کرد و در نتیجه موقعیتی برای شروع نوآوری ایجاد کرد. اما در این روند ایده های افراطی را دور نیاندازید و از آنها برای بوجود آوردن فرصت هایی نو و متفاوت استفاده کنید.
3- ساخت یک مدل از چیزی، هر چیزی!
مدل، ارائه بصری یک ایده است، ما از مدل ها برای درک، برقراری ارتباط، و ساده کردن ایده ها استفاده می کنیم. یک مدل از اطلاعات جمع آوری شده بسازید. با دایره و فلش شروع کنید، اسم ها و فعل ها را با هم جفت کنید. جریان کار و یا تغییرات آن را شناسایی و آنها را در یک نمودار یا نقشه ترسیم کنید. اینها همه ابزار ترکیب داده ها هستند و بزرگترین اشتباه عدم استفاده از آنهاست. فقط با نگاه کردن به داده ها و صحبت کردن در مورد آنها، هیچ ایده ی جدیدی خلق نمی شود! اگر هیچ مدلی(منظور هر نوعی از پردازش داده ها است، نه فقط مدل های سه بعدی) ساخته نشود، نوشته نشده، کشیده نشده و به صورت یک دستآورد جامع در نیآید، نوآوری هرگز اتفاق نمی افتد.
4-معیار های ارزیابی ایده:
1-نوآوری
2-درجه پختگی وتازگی
3-امکان تولید یا به نتیجه رسیدن
4-ارزش افزوده اقتصادی
5-درجه رفع مشکلات جامعه
5-ثبت ايده ها
در راستاي حمايت معنوي از پژوهشگران کشور و انجام وظايف محوله (طبق اساسنامه)، و با توجه به اهميتي که صندوق براي توليدات فکري نخبگان قائل است، صندوق بانک اطلاعاتي ايده پژوهشي کشور را ايجاد نموده است. ايده هاي ثبت شده به مراکز رشد براي ادامه فرايند تا مرحله کالا و خدمات منتقل مي گردد.
