انسان ، گل سر سبد آفرینش ، از ابتدا به منظور جانشینی خداوند بر روی زمین ساخته شد و از او پیمان و آزمایش ها به عمل آمده شروع خلقت او از خاک و آب یعنی گل بوده است. سپس به صورت نطفه و علقه در آمده و قدم به قدم تا مرحله نهایی سامان یافته است . هزاران سال انسان ها بر روی زمین زندگی کرده اند تا به بلوغ فکری و اجتماعی برسند و تکلیف امانت الهی را بر دوش بگیرند. آن ها حتی حاضر نیستند در بهشت آرمانی ،آسوده زندگی کنند چون می خواهند بر روی زمین سرنوشت خود را بدست بگیرند. چراغ های هدایت اما به دست پیامبران برای بشر روشن گشته است (به ویژه قرآن کریم ) که هم از گذشته انسان اطلاعات با ارزشی به دست می دهد و هم آیین زندگی می آموزد و هم اینده انسان را به او یادآور می شود . آینده ای که همانا میقات و ملاقات با پروردگار است.
امیرمحمد نظری مدرس دانشگاه علمی کاربردی شهرداری ورامین
