سروده قاسم بختیاری دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه علمی کاربردی شهرداری ورامین با موضوع “دانشجو”

*دانشجو همچو گوهر نهان است *      *گرانمایه ترین گنج زمان است*

*بود ارزنده مثل دُر دریا*     *چو خورشیدی به ظلمت درجهان است*

*زکسب معرفت در راه تحصیل*    *تلاشش بی ریا گر آن چنان است*

*تجمع های آنان در نگاهی*    *ستاره های شهر آسمان است*

*همه مست می از ، صد جام دانش*    *تجلی گاه جمع ، عاشقان است*

*به جنگ دشمنان ، با علم و دانش*   *چو سربازی دلیر ، گر بی نشان است*

*قلم در دست او ، چون تیر غران*   *به سوی دشمنانش ، در کمان است*

*مبادا فکر کنی  ، درقلب پاکش*    *نشانی از حضور ، دشمنان است*

*بود راست قامت و ، پاینده چون کوه*     *همیشه پر توان و ، جاودان است*

*نگردد خم ، زطوفان زمانه*     *اگر چه او نهالی ، بس جوان است*

*کند روشن جهان جهل و ظلمت*   *چو رودی بر کویر ، دل روان است*

*ز مقیاس ، نگاهی عادلانه*  *هزار مرتب ، گمان از بهتران است*

*اگر چه اوبود ، یکرنگ و ساده *   *ولی زیبا تر از ، رنگین کمان است*

*خلاصه من بگویم ، بهر دوستان*  *دلش همواره عاشق ، مهربان است*

پاییز 1395