قاسم بختیاری دانشجوی 54 ساله مقطع کاردانی رشته تحصیلی معماری شهری ، یکی از دانشجویان نخبه و پیشکسوت دانشگاه علمی کاربردی شهرداری ورامین است که تاکنون افتخارات زیادی از جمله ” فعالیت در گروه های انقلابی دوران طاغوت ، حضور در جبهه های 8 سال دفاع مقدس ، تربیت فرزندان نخبه و پژوهشگر ، مهندس خط تولید چینی بهداشتی در کشور ازبکستان ، کسب معدل 20 در ترم جاری ” را کسب نموده است .
خلاصه ای از زندگی نامه این دانشجوی نخبه را با قلم خود وی ملاحظه می فرمائید .
در روز دوّم تیر ماه سال1341در روستای اسلام آباد ورامین بعنوان فرزند چهارم خانواده به دنیا آمدم، پدرم کارگر ساده راه آهن و مادرم خانه دار بود .درآن سالها امکانات روستاها کم بود و اکثریت آنها آب و برق نداشتند. دوران تحصیلات ابتدایی را در مدرسه هایی گذراندم که فاصله زیادی تا روستای ما داشتند و توسط معلم سپاه دانش اداره می شدند و پایه های درسی مختلف همگی در یک کلاس بودند . عدم امکانات آموزشی و شرایط سخت آن زمان مخصوصاً الزام برای کمک به خانواده از قبیل دامداری و کشاورزی موجب می گردید که بیشتر دانش آموزان از ادامه تحصیل منصرف شوند یا به آینده شغلی خود ناامید گردند.
در زمانی که دوره راهنمایی را پشت سر میگذاشتم مردم ایران به فرمان امام خمینی علیه رژیم ستم شاهی قیام کردند و من هم به اتفاق بچه های مدرسه، کلاس های درس را رها کرده در تظاهرات شرکت می کردم. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی من مشغول درس در رشته اتو مکانیک در هنرستان ورامین بودم که کشور عراق علیه نظام نو پای جمهوری اسلامی ایران وارد جنگ شد و پا در خاک ایران گذاشت .در آن دوره دیگر درس برای من معنا و مفهومی نداشت، تصمیم گرفتم قلم وکتاب را زمین بگذارم و به جبهه بروم .درگردان مهندسی وکلاس های (ش – م –ر ) شرکت کردم و پس از آموزش مین یابی عازم جبهه شدم . در عملیات والفجر 2 شرکت داشتم و در روز عملیات بر اثر، موج انفجار و اصابت ترکش مجروح شدم و من را برای مداوا به بیمارستان پادگان پیرانشهر بردند . اجازه ندادم مرا در بیمارستان بستری کنند و بعد از مداوای سطحی و بهتر شدن حالم دوباه با اصرار به منطقه جنگی “حاج عمران” بر گشتم . آن روزها ما برای دفاع از کشور و ناموسمان به جبهه رفته بودیم کسی به فکر درجه و پاداشی نبود.
پس از ازدواج و تشکیل خانواده در شرکت پارس سرام مشغول بکار شدم و دیگر فرصت ادامه تحصیل برایم باقی نماند هر چند رفتن به دانشگاه آرمانی فراموش نشدنی بود. درشرکت بدلیل اینکه در قسمت کارهای سخت و زیان آور، کار می کردم با داشتن 21 سال سابقه خدمت بازنشسته شدم .و با توجه به اطلاعاتی که از خط تولید شرکت پارس سرام داشتم توانستم بعد از بازنشستگی درشرکت یاس سرام که مشابه شرکت پارس سرام بود مشغول به کار بشوم و با همکاری مدیریت شرکت توانستیم اجناس شرکت را تا حد صادرات پیش ببریم . از طرف این شرکت به عنوان مهندس پیمانکار به کشور ازبکستان معرفی شدم و توانستم در مدت شش ماه یک خط تولید چینی بهداشتی را در شهر تاشکند راه اندازی کنم و یکی از افتخارات این سفر آن است که مهندسان کشور روسیه و ازبکستان زیر نظر من کار میکردند. بعد از باز گشت به کشور ایران ، مطالبی در باره صنعت سرامیک نوشته ام که هنوز فرصت چاپ آن برایم فراهم نشده است .
اکنون یک دفتر کافی نت و نقشه بردای دایر کرده ام و مشغول کارهای نقشه کشی با مختصات u t m برای ساختمان ها و زمین های فاقد سند شش دانگ ( از طریق قانون ماده 147 ) هستم. همچنین به عضویت داوطلبان جمعیت هلال احمر ورامین در آمده و توانستم هشت دوره کلاس های هلال احمر را از امداد و کمک های اولیه تا پیش بیمارستانی را پشت سر بگذرانم و در تمام آزمون ها قبول بشوم و مدارک دوره های ذکر شده را دریافت کنم .
درحال حاضر کنار کارهای روزانه در دانشگاه علمی کاربردی شهرداری ورامین در رشته معماری مشغول به تحصیل هستم و توانستم به لطف خدا در ترم سوّم دانشگاه با انتخاب 24 واحد با معدل بیست قبول بشوم . من در این دانشگاه مورد لطف ریاست و گروه های علمی دانشگاه قرار گرفته و به عنوان دانشجوی نمونه انتخاب شده و لوح تقدیر دریافت نموده ام . جا دارد از تمامی پرسنل دانشگاه اعم از ریاست ، معاونت ، امور فرهنگی ، حراست ، و کارکنان و اساتید خوب و زحمتکش دانشگاه صمیمانه تشکر کنم.
در پایان از خانواده عزیزم، مادر و همسر مهربان و فرزندان که شرایط تحصیل را برایم فراهم کرده اند تشکر و قدر دانی می کنم و دست یکایک آنها را می بوسم .
برای این دانشجوی نمونه و پیشکسوت دیار 15 خرداد ، آرزوی سلامتی و موفقیت در تمام امور زندگی را داریم .
